Gerçekten böyle bir tasarıyı geçirmiş olmak için siz, size oy verip oraya oturttuğumuz için de biz resmen aklımızı kaybetmiş olmalıyız. Başka bir açıklaması yok çünkü bu hastalıklı düzenin.
Sabah haberleri okuduğumdan beri öfke doluyum.
Sonra tanımadığım insanların çocuğumu sevmesine müsade etmeyince ben "soğuk nevale anne" yok eşimin de hakkını yemeyeyim, o da "ruhsuz baba" oluyor. Çok da umrumuzdaydı!
Nereden bilelim sen kimsin, nesin, pis misin, temiz misin?
Bunların hiçbiri olmasa bile, ben neden çocuğumun zihnine "tanımadığım bir kişi (kadın ya da erkek fark etmez) dokunabilir" algısını sokayım? Neden sebepsiz yere hiç tanımadığı bir insan tarafından yanağına, eline ya da ayağına dokunulmasına müsade edeyim?
Şahsen benim hiç tanımadığım biri gelip, "ay ne tatlısın?" deyip, yanaklarımı sıkmaya kalksa büyük sıkıntı çıkartırım.
Çocuğumun neden hoşuna gitsin ki?
Küçücük bir çocuk açısından da bakınca gayet korkutucu ve travmatik bir durum bu.
Çocuklarınızı koruyun. Ayıp olmaz merak etmeyin. Olursa da olsun, hiçbir düşünce çocuğunuzdan daha önemli değil! Gülün, sinirlenin, söylenin ama çocuklarınızı komşu teyzenin, parktaki amcanın, duraktaki ablanın yani yoldan geçen birinin umarsızca sevmeye çalışmasına izin vermeyin!
NOT: 2 - 3 hafta önce dışarıda alışveriş yaparken, tezgahta çalışanlardan biri gelip kızımın yanağına dokunmak, tam tabiri ile "yanak almak" istedi. Elini uzatması ile benim araya girip aksiyon filmlerindeki gibi çocuğun elini savuşturmam bir oldu. "Uzaktan ve gözümüzle seviyoruz. Tanımadığımız çocuklara dokunmuyoruz" dedim. Bozuldu evet. Ne yapabilirim? Şu an ben o adamın yüzünü bile hatırlamıyorum ama Dora ona izinsiz kimsenin dokunamayacağını gayet iyi biliyor. BUNUN AYIBI OLMAZ!
Bizim çocuklarımızı biz korumak zorundayız.
Bizim kültürümüzde çocukları sevmek normal karşılanır. Sizin verdiğiniz tepkiye başka birisi de sert tepki verebilir. Bu şekilde yapmanız çocuğun bütün yabancıları kötü bir bireymiş gibi algılamasına da sebep olacaktır aynı zamanda. Kimseye güvenmeyen bir birey olacaktır zamanla. O yüzden çok sert tepkilerden ziyade daha orta kıvamda bir tavır ortaya koyulmalıdır.
YanıtlaSilOrta kıvamda bir tavır yorumunuza kesinlikle katılıyorum ancak aradaki çizgi belirttiğiniz üzere çok ince. Çocuğun/bebeğin öz benliğini koruyarak,kibar, net ve karşındakini "bence" incitmeden tepki ortaya koymak takdir edersiniz ki her ebeveynin en doğal hakkı. Yani bu bağlamda eğer biri benim kendi çocuğumu direkt ya da dolaylı koruma şeklime tepki verebiliyorsa; bunu sadece ve sadece o kişinin hadsizliğine veririm. Çocukları dokunarak sevmek bir kültürse, bu kültürü yeniden inşa etmek için önümüzde inanın daha çok günümüz var ve gözle sevme kültürünü gelecek nesillere aktarabilecek kadar güzel bir toplumuz.
Sil